ﺑﺮاﯾﻢ
ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد : ﮔﺎﻫﯽ
اوﻗﺎت دﺳﺘﻬﺎﯾﻢ ﺑﻪ آرزوﻫﺎﯾﻢ ﻧﻤﯽ رﺳﻨﺪ ﺷﺎﯾﺪ ﭼﻮن آرزوﻫﺎﯾﻢ ﺑﻠﻨﺪﻧﺪ … وﻟﯽ
درﺧﺖ ﺳﺮﺳﺒﺰ و ﺷﺎداب ﺻﺒﺮم ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ : اﻣﯿﺪی
ﻫﺴﺖ ﭼﻮن ﺧﺪاﯾﯽ ﻫﺴﺖ … آری و ﭼﻪ زﯾﺒﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد ! ﻫﻤﻮاره ﺑﺎ ﺧﻮد ﺗﮑﺮار ﻣﯿﮑﻨﻢ اﻣﯿﺪی ﻫﺴﺖ ؛ ﭼﻮن ﺧﺪاﯾﯽ ﻫﺴﺖ ...............................................................…
راز
اﯾﻦ داغ ﻧﻪ در ﺳﺠﺪهی ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻣﺎﺳﺖ ﺑﻮﺳﻪ
ی اوﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻮن ﻣُﻬﺮ ﺑﻪ ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ﻣﺎﺳﺖ ﺷﺎدﻣﺎﻧﯿﻢ
ﮐﻪ در ﺳﻨﮕﺪﻟﯽ ﭼﻮن دﯾﻮار ﺑﺎز ﻫﻢ ﭘﻨﺠﺮه ای در دل ﺳﯿﻤﺎﻧﯽ ﻣﺎﺳﺖ
........................................................
ﺧﺪاﯾﺎ
ﮔﻮش
ﮐﻦ ﺑﻪ اﻟﺘﻤﺎﺳﻬﺎی ﻣﻦ ﺮﻣﺴﺎرم
ﮐﻪ ﺑﺎ ﺣﺎل ﻣﺴﺘﯽ ﺑﻪ ﺳﻮی ﺗﻮ ﮐﺮده ام دﺳﺖ ﻧﯿﺎز دراز ﻣﺮا ﮔﻮش ﮐﻦ ، ﻣﺮا ﺑﭙﺬﯾﺮ ﮐﻪ ﺟﺰ ﺗﻮ ﻧﺪارم ﻗﺒﻠﻪ ای ﺑﺮای ﻧﻤﺎز
..............................................
ﻫﯿﺸﮑﯽ
ﻫﻢ ﻋﺎﺷ ــــــــ ﻖ ﻣﺎ ﻧﻤﯿﺸﻪ …!. .
.
ﺣﺎﻻ
ﺧﻮدم ﺗﻨ ـــــ ﻬﺎ ﺑﻤﻮﻧﻢ ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺘ ﺎـ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﮐﻤ ـــــ ﺎﻻﺗﻢ ﮐﻪ دارﻩ ﻫ ـــ ﺪر ﻣﯿﺮﻩ …
نظرات شما عزیزان:
